De Hanzelijn krijgt vorm
In 1991 kwamen er weer voorzichtig optimistische geluiden en in maart 1992 was er zelfs een bericht dat in 1995 de eerste spa voor de Hanzelijn de grond in zou gaan. Er waren drie belangrijke redenen voor die hernieuwde belangstelling voor de Hanzelijn: de roep om een snellere verbinding tussen Amsterdam en het noorden van het land, de zoektocht naar een goedkoper alternatief voor de verbetering van de Veluwe- en Gooilijn en de gewenste ontsluiting van Flevoland.
In november 1992 sprak minister May-Weggen de hoop uit in 1993 een beslissing te kunnen nemen. Maar het duurde nog tot oktober 1996 voordat de Startnotitie Hanzelijn verscheen, waarin een haalbaarheidsstudie werd aangekondigd. Verschillende varianten tussen Lelystad en Zwolle werden voorgesteld. Eind 1996 werden in diverse plaatsen informatiebijeenkomsten gehouden. In maart 2000 nam het kabinet Kok het principebesluit tot aanleg van de Hanzelijn, waarna in juni de Trajectnota -met daarin 7 tracévarianten- en het Milieueffectrapport (MER) werden gepubliceerd.
Welk traject?
Opnieuw werden er informatiebijeenkomsten gehouden en konden de betrokken gemeenten, provincies en andere belanghebbenden hun voorkeur voor een tracé uitspreken. Omdat de noordelijke provincies de voorkeur gaven aan de aanleg van de Zuiderzeelijn, besloot minister Netelenbos opnieuw een onderzoek in te stellen naar de effecten van de aanleg van de Hanze- en Zuiderzeelijn, waardoor verdere besluitvorming vertraging opliep. Uiteindelijk besloot zij na overleg met haar collega Pronk van VROM (Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer) op 24 augustus 2001 door te gaan met de Hanzelijn en de Zuiderzeelijn te laten rusten.
Definitief
Ook nam zij een beslissing over het voorkeurstraject. Gekozen werd voor de variant waarbij de lijn met een bocht langs Kampen scheert om vervolgens langs de N50 naar Zwolle te gaan en daar vóór de (nieuwe) spoorbrug de aansluiting te maken op de Veluwelijn. Maar voordat met de aanleg van de Hanzelijn begonnen kon worden, moesten nog verschillende hobbels worden genomen. Eerst werd het voorlopige OTB (Ontwerp Tracé Besluit) gepresenteerd waarin het tracé verder was uitgewerkt, waarna er opnieuw informatieavonden gehouden werden. Daarna kwam het definitieve OTB, waarop ook weer inspraak mogelijk was. Op 3 december 2003 werd door de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat Karla Peijs het definitieve tracébesluit voor de Hanzelijn ondertekend.
Daarna ging het snel. Op 29 december 2004 werden alle ingediende bezwaren door de Raad van State ongegrond verklaard en op 8 juli 2005 tekende minister Peijs de opdracht voor de aanleg van de Hanzelijn. Op 17 januari 2006 sloot ProRail een overeenkomst voor de bouw van de Drontermeertunnel en op 30 januari 2007 werd op deze plaats officieel met de bouw van de Hanzelijn gestart. Op 3 mei 2010 vond in Lelystad de officiële start plaats van de bovenbouw.
- Geplaatst op: woensdag, 27 februari 2013
- Bijgewerkt op: woensdag, 26 augustus 2015
