Veerallee spoorbrug (1945-1967)
Op 18 juni 1940 reed er weer een trein tussen Kampen en halte Veerallee en op 25 juni was de brug weer hersteld en kon men weer doorrijden tot station Zwolle. Door het opblazen van de spoorlijn door Duitsers op 13 en 14 april 1945 kon pas op 16 juli 1945 weer een beperkte dienstregeling ingesteld worden.
Haven gedempt
Door de aanleg van het Zwolle IJsselkanaal in de jaren 1960 – 1964 en de opening ervan op 7 december 1964, kwam er een einde aan het scheepvaartverkeer tussen de IJssel en het Zwartewater via de de Willemsvaart. Als eerste werd de spoorweghaven gedempt waarop later een PTT-gebouw werd geplaatst. De gedeeltelijke demping en de aanpassing van infrastructuur volgde tussen de jaren 1966 – 1969. De Willemsvaart werd gedempt vanaf de stadsgracht tot voorbij de Veeladingsbrug. In de nacht van zaterdag 21 oktober op 22 oktober 1967 werd de spoorbrug gesloopt. Men begon om 22.00 uur en na 5 uur branden en snijden werden de ijzeren brokstukken verwijderd waarna het gat met zand werd gedicht en voorzien van nieuw spoor. Twintig minuten voor acht zondagmorgen was de klus geklaard en reed de eerste trein over de nieuwe vaste verbinding.
Gesloopt
Ook de Veeladingsbrug werd gesloopt. In 1968 werd hier een tweebaansweg met vier rijstroken aangelegd en werd de overweg voorzien van Ahob’s. De NS voelde er niets voor om mee te betalen aan de Zwolse plannen zodat de gemeente Zwolle met een extra post van een kwart miljoen gulden bleef zitten, waardoor de Kamperpoortenbrug niet werd vervangen door een brug maar door een goedkopere dam. Door de sluiting van de halte Veerallee verliet de laatste brugwachter R.A. van Zanten de brugwachterswoning op 4 april 1969, waarna op 10 oktober de woning aan bewoning onttrokken en afgebroken werd. Daarmee verdween de laatste zichtbare herinnering aan de spoorbrug.
Zwolle versus NS
Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat probeerde de NS in 1969 nog wel over te halen om alsnog mee te betalen aan de sloop van de spoorbrug omdat ze door de sluiting van de halte en sloop van de brug personeelskosten uitspaarde. De NS voerde als tegenargument aan dat de sluiting van de Willemsvaart in opdracht van het Rijk was gedaan en Zwolle derhalve niet de zogenoemde ‘veroorzakende’ partij was en zij daarom ook geen tegemoetkoming in de kosten in vooruitzicht gesteld had.
Wellicht had de NS op hun beter passend moment de brug kunnen laten slopen, maar de gemeente had hen min of meer gedwongen dit eerder uit te voeren. De sloopkosten kwamen daarom voor rekening van de gemeente. Bovendien merkte de NS dat de gemeente Zwolle 95 procent van de kosten van de reconstructie van de Veerallee door het Rijk vergoed kreeg in de vorm van een subsidie, dus waar maakte men zich druk om?
- Geplaatst op: woensdag, 20 februari 2013
- Bijgewerkt op: donderdag, 25 juli 2019