Te weinig passagiers
Het was ergens in het begin van de zeventiger jaren. Ik stond aan het begin van mijn studie in Kampen en reisde geregeld in het weekend naar huis in de prachtige havenstad Rotterdam. Heen liftend, terug met de trein.
Om de zondagsrust in ere te houden en dus niet te hoeven reizen begonnen de colleges pas op maandagmiddag. Konden de studenten maandagmorgen richting Kampen afreizen. Ik reisde samen met een studievriendje, waarvan de ouders in Vlaardingen woonden. Of de overstap in Zwolle makkelijk was, kan ik me niet meer herinneren.
Wel dat we op een gegeven moment in het treintje naar Kampen zaten met nog een passagier. Het was tijd om te vertrekken, maar de trein bleef staan. Een minuut, twee minuten, drie minuten.
Totdat we maar een spoorbeambte aanspraken met de vraag waarom de trein nog niet vertrok. Kregen we als antwoord: “Ach mijnheer, jullie zitten hier maar met drie passagiers. U denkt toch niet dat we daarvoor apart naar Kampen rijden?”
En zo hadden we deze keer wel een heel bijzondere reden van een half uur vertraging.
Willem van Halem, Kampen
- Geplaatst op: zondag, 15 mei 2016
- Bijgewerkt op: dinsdag, 17 mei 2016
